El Father plays himself
- Documentairemaakster Mo Scarpelli volgt een zoon en zijn alcoholverslaafde vader tijdens het maken van een film in de Venezolaanse jungle.
Toen Jorge Thielen Armand een film ging maken over het leven van zijn vader de vrijbuiter, ging regisseur Mo Scarpelli mee daar een documentaire over te maken. Met scherp oog voor detail en emotie filmde zij de opnamen, die voor een groot deel onder zware omstandigheden plaatsvonden in de Venezolaanse jungle.
“Een fascinerend, tragikomisch spiegelspel over de complexe, maar liefdevolle verhouding tussen een afgegleden drinkebroer en zijn naar contact snakkende zoon.” ★★★★ Volkskrant
Voor de charismatische, aan alcoholverslaafde vader en de regisserende zoon is de film een kans om verloren tijd in te halen. Maar kan ‘el father’ de confrontatie met zijn bewogen leven wel aan? En hoe ver gaat de zoon in het bespelen van zijn acteur voor het gewenste resultaat voor de camera?
Scarpelli brengt de vader-zoondynamiek – die mede door de stress van de opnamen heen en weer slingert tussen explosief en jaloersmakend intiem − van dichtbij in beeld. Het gebruik van fragmenten uit homevideo’s van een jonge vader en zoon voegt een ontroerende en pijnlijke laag toe.
Wat begint als een daad van liefde en ambitie – het maken van een film om zichzelf en de ander beter te begrijpen – resulteert in een confrontatie van een vader die worstelt met een verslaving en zijn leven zonder zijn zoon.
De documentaire El Father Plays Himself werd op het 51e Visions du Réel filmfestival bekroond met de Special Mention for Best International Film.
Verruim de horizon 