-
Soms zijn de dingen zoals ze zijn…
Een muisje had er moeite mee dat het zo klein was en het ging op zoek naar verwanten. De muis dacht dat er ergens familieleden moesten zijn die groter waren en dat de stamboom uiteindelijk zou aantonen dat hij tot een grotere diersoort behoorde.
Na lang zoeken vond hij in het woud een olifant. Hij sprak de olifant aan en begon te piepen. De olifant merkte eerst helemaal niet dat er een muis achter hem stond. Toen de muis uiteindelijk moe van het piepen voor hem stond, zag de olifant hem en vroeg waarom hij zo piepte. “Ik ben op zoek naar bloedverwanten,” zei de muis. “Bloedverwanten?” vroeg de olifant. “Ja”, zei de muis. “Volgens mij zijn we familie. Kijk maar eens naar onze oren, ze lijken heel erg op elkaar.” “Mmm,” zei de olifant. “En wat dacht je van onze staart?” zei de muis vlug. “Zien ze er niet precies hetzelfde uit?” De olifant keek een beetje bedenkelijk. “Om nog maar te zwijgen over de kleur, jij bent grijs en ik ben grijs,” zei de muis. “Maar een ding begrijp ik niet, waarom ben jij zo groot en ik zo klein?” “Ik weet het niet,” zei de olifant, “ik ben gewoon zo, het is vanzelf gegaan, ik ben nooit anders geweest.” …
Verruim de horizon 