Het verhaal is in vele verschillende versies overgeleverd en er bestaan verschillende varianten van het verhaal. Over de oorsprong van het verhaal zijn de meningen verdeeld. Kandidaten voor de originele versie zijn Hindu, Boedhistische en Islamitische (Soefi) bronnen.
Eén versie van het verhaal luidt als volgt:
6 blinden krijgen elk een unieke ervaring met een olifant en beschrijven de ervaringen na afloop aan de andere blinden. De eerste zegt: “een olifant is als een slang”. De tweede zegt: “een olifant is als een boomstam”. De derde zegt: “een olifant is als een waaier”. De vierde zegt: “een olifant is als een stevige muur”. De vijfde zegt: “een olifant is als een speer”. De zesde zegt: “een olifant is als een touw”. Wie heeft er nu gelijk?
Elk van hen beweerde de waarheid in pacht te hebben. Een buitenstaander, die nooit een ervaring had met een olifant, concludeerde dat ze allemaal ongelijk moesten hebben.
De tegenstrijdige verhalen bewezen dat er helemaal geen olifant kan bestaan. Het moest een verzinsel zijn! Dat ze allemaal gelijk hadden leek geen optie te zijn. De beschrijvingen van de ervaringen spreken elkaar tegen. Wat heeft een muur gemeen met een touw of boomstam?
De blinden begonnen na het delen van deze ervaringen ruzie met elkaar te maken. De waarheid is echter dat alle 6 blinden gelijk hebben.
De eerste had alleen een ervaring met de slurf, de tweede alleen met een poot, de derde alleen met een oor, de vierde alleen met de buik, de vijfde alleen met een slagtand, de zesde alleen met de staart. Doordat ze elk een unieke ervaring hadden met één aspect van de olifant lopen hun beschrijvingen uiteen en lijken elkaar uit te sluiten.
Dit verhaal leert ons veel wijze lessen. De belangrijkste? Het moedigt ons aan de eigen (ervaring met de) waarheid te relativeren (zonder deze weg te verklaren) en meer oog te hebben voor de ervaringen van de ander. Samen krijg je een completer beeld!
Verruim de horizon 