Hoeveel ze ook van hem hield, Wesley’s moeder kon niet voor hem zorgen. Ze wilde een goede toekomst voor hem en bracht Wesley naar het Leger des Heils. Hij werd in een leefgroep geplaatst, kwam bij een eerste pleeggezin terecht en belandde ten slotte als vijfjarige jongen in het gezin van pleegouders Wilma en Arturo. Dat was best even wennen, maar gelukkig kwam het goed.

Kristie werd als klein meisje door haar moeder aan haar lot overgelaten. Door verwaarlozing kwam ze zelfs in het ziekenhuis terecht. Ze werd uit huis geplaatst en kwam in een leefgroep terecht. Een paar jaar later ging ze wonen bij haar pleegouders John en Jacqueline.

Jacqueline en haar man John wisten al heel vroeg dat ze pleegkinderen wilden. Nadat hun zoon werd geboren, meldden ze zich aan voor pleegzorg. Maar waarom één pleegkind in huis nemen als er plek is voor meer? In totaal hebben er 35 pleegkinderen bij het stel gewoond, waaronder Kristie.

Makbule kwam op haar achtste wonen bij pleegouders Wilma en Arturo. Pleegbroer Wesley had zich al verheugd op haar komst, maar schrok wel even toen Makbule zijn zus werd. Ze was luidruchtig en niet op haar mondje gevallen. Toch leerde de stille Wesley van zijn zus dat je best jezelf mag zijn. Nu zijn ze maatjes én broer en zus.

Toen Rosa acht maanden oud was, ging ze bij de familie van Vulpen in Bunnik wonen. Het gezin had drie kinderen, maar er kon heus nog een pleegkind bij. Vader, moeder, broers en zus waren op slag verliefd op de baby. Intussen is Rosa volwassen en voelt ze zich een echte ‘van Vulpen.’ Rosa: ‘Je hebt geen bloedband nodig om in een gezin te passen.’

Toen Pierre en Peter 11 jaar geleden trouwden en gesetteld waren, deden ze iets dat hun leven nog meer betekenis zou geven: ze besloten pleegkinderen op te gaan vangen. Momenteel wonen er twee pleegkinderen bij hun in huis. Pierre: ‘In onze oudste pleegzoon zie ik mijzelf terug toen ik klein was.’

Supergewone mensen gezocht

Supergewone Mensen Gezocht is een campagne van Pleegzorg Nederland, met als doel om nieuwe pleegouders te werven.

Achtergrond

In 2014 woonden 21.880 kinderen in Nederland voor korte of langere tijd bij pleegouders. In de afgelopen tien jaar is de vraag naar pleegzorg met bijna 70 procent gestegen. Die forse groei kan Pleegzorg Nederland niet met de huidige pleegouders opvangen. Daarom start deze week de wervingscampagne ‘Supergewone Mensen Gezocht’, waarmee Pleegzorg Nederland 3.500 nieuwe pleeggezinnen hoopt te werven. Els Rienstra, bestuurslid en portefeuillehouder Pleegzorg van Jeugdzorg Nederland: ‘We gunnen het elk kind om in een gezin op te groeien.’

‘Kinderen horen op te groeien in een gewoon gezin’

De forse stijging in de vraag naar pleeggezinnen heeft verschillende oorzaken. Rienstra: ‘Een pleeggezin komt het meest in de buurt van de natuurlijke woonsituatie van een kind.’ Kinderen die tijdelijk niet thuis kunnen wonen, kunnen dus beter in een gezin opgroeien dan in een instelling. In de nieuwe Jeugdwet is dat ook vastgelegd. Rienstra: ‘We zijn daarom de jeugdhulp anders gaan organiseren, waardoor kinderen minder in groepen worden geplaatst en vaker in pleegzorg of andere kleinschalige gezinsvormen. Hierdoor is het aantal kinderen die behoefte hebben aan pleegzorg fors toegenomen en stijgt de vraag naar pleeggezinnen.’

Als een kind uit huis wordt geplaatst, wordt er altijd eerst binnen het netwerk van het gezin gekeken of opvang mogelijk is. Bijvoorbeeld bij familie, of mensen van de school of sportclub. Lukt dat niet, dan biedt een pleeggezin de oplossing. Vaak gaat het dan om een voltijd plaatsing, maar soms ook deeltijdzorg – bijvoorbeeld in de weekenden of de vakanties. Ook zijn er pleegouders die alleen crisispleegzorg doen: tot er een definitieve oplossing wordt gevonden, bieden ze – soms voor een paar dagen, soms voor een aantal maanden – acute hulp aan kinderen.

Supergewone Mensen Gezocht

Er zijn zeker 3.500 nieuwe pleegouders nodig om de forse groei in vraag naar pleegzorg op te vangen. Rienstra: ‘Veel mensen denken dat ze niet geschikt zijn als pleegouder, omdat ze bijvoorbeeld een drukke baan hebben, homoseksueel zijn, alleenstaand zijn, te veel of te weinig verdienen. Maar dat is onzin. Pleegouders hoeven ook geen superhelden te zijn; het zijn juist hele gewone mensen. Die door heel gewoon te doen, iets supers kunnen betekenen voor een pleegkind.’

Centraal in de nieuwe wervingscampagne staat de SuperGewoneMensenGezocht.nl. Daar staan 20 verhalen over pleegzorg verteld door voormalig (inmiddels) volwassen pleegkinderen, (pleeg)ouders en experts. Zoals het verhaal van Marlou, die vanaf haar 30e pleegmoeder was voor een 16-jarige jongen. Om de week was hij een weekend bij Marlou. En die weekenden waren eigenlijk verrassend normaal. Marlou: ‘Je hoeft echt niet elke week naar Duinrell, gewoon samen boodschappen doen is al genoeg.’

Pleegzorg Nederland werkt samen met:
Pleegzorg Nederland zet zich in voor kinderen die (tijdelijk) niet thuis kunnen wonen en is een onderdeel van de brancheorganisatie Jeugdzorg Nederland. De campagne is ontwikkeld door campagnebureau Johnny Wonder en wordt financieel mogelijk gemaakt door hoofdsponsor Stichting Kinderpostzegels en een subsidie van het ministerie van Volksgezondheid Welzijn en Sport. Kinderpostzegels zet zich in voor pleegzorg en wenst ieder kind toe dat het kan opgroeien in een veilige gezinssituatie.

Meer informatie: Supergewone mensen gezocht