Het lied Lucas heette aanvankelijk De mooiste bloem. Mark Haayema schreef het over een jongetje met het Syndroom van Down. Herman van Veen maakte er muziek bij en zong het in het theater. Als geen ander slaagt hij er in kwetsbaarheid en schoonheid te laten versmelten in zijn spreek-zingende uitvoering. Een monument van een lied voor kinderen als Lucas en hun ouders.
Tekst: Mark Haayema
Compositie: Herman van Veen
Piano: Eric van der Wurff
Zang: Herman van Veen
Toen Lucas negen jaar werd,
vroeg hij aan zijn ouders.
“Waarom ben ik geboren
zoals ik ben?”
Vader verslikte zich in zijn koffie.
Moeder stopte met het lezen van haar boek.
“Luister Lucas”, zei zijn moeder:
Papa en Mama gingen eens
naar een grote tuin vol bloemen.
Alle soorten groeiden daar,
te veel om op te noemen.
Bloesems van de schoonheid
Viooltjes voor de trouw
Koninklijke anjers
de roos van “Ik hou van jou”
Plots zagen we een bloempje
helemaal achter in de hoek
We zochten op hoe ‘t heette
Maar ‘t stond in geen enkel boek
Het groeide tussen de stenen
naast een grote houten ton
Zo kreeg het weinig water
en zag ook nauwelijks zon
En toen? Vroeg Lucas..
Weten jullie het wel zeker?
Vroegen mannen bij de poort
Deze bloem vraagt heel veel aandacht
het is een kwetsbaar soort
Maar wij wisten het echt zeker
Deze bloem die willen wij
Wij zullen heel goed voor hem zorgen
En Lucas…..die bloem….dat ben jij!
Lucas
Verruim de horizon 
ontroerend