Tel geen dagen

• Wat is tijd?

Hoog in de bergen woonde een wijze kluizenaar. Op een dag kreeg hij bezoek van een groep reizigers. Ze vroegen hem honderduit over zijn leven tot één van de mensen hem vroeg naar de betekenis van tijd. De kluizenaar werd stil en antwoordde enige tijd later: “Ik zal jullie een verhaal vertellen over een man die wiens hart volkomen opging in het Licht van de Grote Geliefde. Geen dag, geen uur ging voorbij zonder dat zijn Liefde voor dat Licht in zijn hart vlamde. Zijn doen en laten waren er helemaal door vervuld. Velen dachten echter dat hij niet goed bij zijn verstand was.”

Op een dag kwam er een geleerde naar hem om hem uit zijn waan te bevrijden. Hij wilde hem duidelijk maken hoeveel jaren van zijn leven hij had verspild en daarom vroeg hij hem: “Zeg me, hoe oud ben je?” Hij moest de vraag een paar keer herhalen voordat zijn woorden tot de man doordrongen. Alsof hij wakker werd uit een droom keek de man de geleerde aan en antwoordde met zachte stem: “Ik ben duizend en vijftig jaren oud.” “Wat… wil je me soms voor de gek houden?” riep de geleerde verbaasd uit. “Dat kan niet, niemand wordt zo oud, misschien ben je inderdaad zo dwaas als de mensen beweren!”

Maar de man keek kalm naar de uitbarsting van de geleerde en toen deze enigszins tot bedaren kwam zei hij: “Ik ben duizend en vijftig jaar. Waarom ben je daar zo verbaasd over? Duizend jaar duurde het ogenblik dat ik het Licht van de Grote Geliefde voor het eerst in mijn hart mocht schouwen, en vijftig is het aantal jaren dat ik moest wachten tot dit wonder gebeurde.”