- Diamant en koolstof.
Een rondtrekkend leraar kwam op een dag aan het koningshof. De koning vroeg hem te blijven om les te geven aan de prins.
De heilige man stemde toe, maar wilde zijn beslissing laten afhangen van een test, waaraan hij de prins eerst wilde onderwerpen. Hij vroeg de koning om een stukje koolstof en een diamant. De koning kwam aan zijn wens tegemoet, de prins werd geroepen en de leraar vroeg hem: “Je vader wil dat ik mijn kennis met jou deel. Wat wil je mij als loon daarvoor geven?”
De prins keek de heilige man aan en zei zonder aarzelen: ”Het stuk koolstof zal uw loon zijn, meester.”
De koning was verontwaardigd, hij stuurde de jongen weg en verontschuldigde zich: “U ziet, meester, hoe dringend mijn zoon onderricht nodig heeft. Natuurlijk krijgt u de diamant als beloning.”
Toen liep de pelgrim naar de deur: “Uw zoon heeft mijn onderricht niet nodig, want hij ziet de wezenlijke waarde van de dingen. De diamant is wel mooi, omdat hij zo licht en helder straalt, maar hij breekt alleen maar het zonlicht. Hij is scherp en rein, maar ook hard en koud. De koolstof daarentegen mag dan onrein zijn en lelijk, maar die geeft zichzelf prijs om anderen te verwarmen. Zijn licht komt van binnen uit. Het is het zonlicht zelf!”
Verruim de horizon 