- De dromer
Er was eens een man die van heel veel dingen droomde. Hij dacht bijvoorbeeld: “Het moet toch mogelijk zijn om tienduizend kilometer ver te zien.” Hij dacht: “Het moet toch mogelijk zijn om op je eigen hoofd te staan.” Of hij dacht: “Het moet toch mogelijk zijn om zonder angst te leven.” Hij dacht: “Het moet toch mogelijk zijn om achter de sterren te kijken.”
De mensen zeiden tegen hem: “Dat kan toch allemaal niet, je bent een dromer!” “Open je ogen en accepteer de realiteit! Je hebt gewoon te maken met de wetten van de natuur, die kunnen niet worden veranderd!”
Maar de man zei: “Ik weet het niet… Het moet toch mogelijk zijn om onder water te ademen. En het moet toch mogelijk zijn iedereen te eten te geven. Het moet toch mogelijk zijn dat iedereen datgene leert wat hij wil weten. Het moet toch mogelijk zijn om in je eigen buik te kijken.”
Maar de mensen zeiden: “Verman je! Dat zal nooit bestaan. Je kunt niet zomaar zeggen “Ik wil” en daarom moet het gebeuren. De wereld is zoals ze is – en daarmee basta!”
Toen kwam de uitvinding van de televisie, röntgenstralen en de duikflessen en kon de mens ineens tienduizend kilometer ver kijken en tegelijkertijd in zijn eigen buik en ook ademen onder water was geen probleem meer. Maar niemand zei tegen hem: “Nou, je had toch gelijk.” Ook niet toen er een telescoop werd uitgevonden waarmee zelfs het ontstaan van het heelal kon worden waargenomen.
Maar de man dacht bij zichzelf: “Zie je wel. Misschien zal het ooit zelfs mogelijk zijn dat de mensen met elkaar kunnen leven zonder oorlogen.”
Verruim de horizon 