- Meesterwerken
De directeur van het seniorencomplex stond er een beetje sceptisch tegenover, of het wel een goed idee was geweest om de twee kunstenaars een en dezelfde kamer te laten delen. Hij koesterde ook niet de hoop dat de interesse van beide mannen zou overeenstemmen om zo de laatste tijd van hun leven aangenamer te maken.
Ze waren allebei kunstschilder, maar van totaal verschillend temperament. Terwijl de ene schilder met veel tentoonstellingen ver over de grenzen bekend was geworden, had de andere zijn brood verdiend als kunstpedagoog. Zijn schilderkunst was nauwelijks buiten de ruimten van zijn eigen woning gekomen en hij had zelfs moeite om mensen te ontmoeten. Hij was eerder het introverte, nadenkende type, die zich niet zo gauw voor anderen openstelde.
Toen ieder van hen gewend was geraakt aan de eigenaardigheden van de ander, werden hun gesprekken ook gemakkelijker. Urenlang konden ze over kunst spreken en natuurlijk ook over het leven. Ze speelden schaak, lazen veel of waren in hun eigen stille gedachten verzonken.
Een keer per week kwam de dochter van de leraar op bezoek. Soms bracht ze haar twee kinderen mee en dan was het een tijd lang een vrolijke boel in de kamer van de beide oude heren. Ze brachten bloemen mee en kleine cadeautjes en af en toe zette de schoonzoon een fles rode wijn op tafel.
Laat op de avond zaten de twee oudjes in de kamer en dronken zwijgend een glas goede wijn. “Het was mijn grote droom om op een dag een heel mooi schilderij te maken”, verbrak de leraar plotseling de stilte. “Ik leefde helemaal met dit beeld, ik kon het zien, alle details, de lichtval en de structuur van het aanbrengen van de verf, de stralingskracht – ja, een meesterwerk. Maar het was me niet vergund om het te schilderen, ik kon het niet. Ik droomde het, maar ik kon het niet maken. Ik heb gefaald!”
“Wat ben jij toch voor een idioot”, mopperde zijn vriend. “Begrijp je dan niet dat ieder mens maar één werkelijk meesterwerk kan maken? Het is je leven! Alles wat je doet, wat je geeft, wat je denkt, hoe je een geschenk aanwendt, hoe je je tijd invult en er kleur aan geeft, dat is je meesterwerk! En jij bent bedroefd over een niet geschilderd schilderij. Waarschijnlijk heb je meer mensen de liefde tot de kunst bijgebracht dan je o zo geniale meesterwerk ooit zou kunnen doen! Wat heb ik eigenlijk gemaakt? Komen mijn schilderijen naar me toe? Brengen ze mij hun genegenheid en hun lach? Doen ze mij een goede wijn cadeau? Nee, ze hangen nu in een of ander donker museum – net als ik.”
Ze zwegen een poosje beduusd. Toen stond de leraar op uit zijn diepe stoel, ging naar zijn vriend en omarmde hem met een hulpeloos gebaar.
Verruim de horizon 