Twee oudere vrienden, zaten met een glas wijn gezellig bij het openhaardvuur.
“Alles wordt toch wel moeilijker als je ouder wordt”, zei de een met een bezorgd gezicht.
“Hoe bedoel je?”
“Nou, het is niet alleen het lichaam dat gebrekkig wordt, maar ook je gevoel wordt minder. Vroeger, als jonge man kon ik gemakkelijk tegen lichamelijke inspanningen, maar dat gaat nu niet meer en ook mijn emotionele kracht lijkt te verdwijnen. Grote gevoelens zijn iets voor jonge mensen, niet meer voor ons, oudjes.”
“Wat het lichaam betreft, ben ik het met je eens”, antwoordde zijn vriend. “Maar de kracht van je hart hoeft niet te verdwijnen. Je kunt als oudere mens nog net zo intensief liefhebben als toen je jong was.”
“Och, je maakt jezelf maar iets wijs, durf gewoon toe te geven dat je kracht op alle gebieden minder wordt”, hield de ander hem voor.
“Nou, soms moet je de waarheid een beetje te hulp komen. Ik maak mezelf niets wijs, maar ik heb een truc die heel goed helpt”, opperde zijn vriend.
“Vertel, wat is je truc?”
“Wel”, zei de ander, ”ik wordt elke dag weer opnieuw verliefd.”
“Pff! Dat geloof je toch zelf niet?”
“Op het leven”! verduidelijkte de vriend. “Elke morgen, als ik opsta, zeg ik tegen mezelf: deze dag is uniek! Een dag als vandaag heb ik nog nooit beleefd! Hij is nieuw en fris. Hij zou prachtig kunnen zijn! En hij zal nog prachtiger zijn als ik mij voor hem openstel en heel teder met hem omga.”
Lange tijd was het stil, alleen het knisperen van het haardvuur was te horen.
De beide oude vrienden keken naar het spel van de vlammen, dat steeds nieuwe vormen aannam, dat zich in geen enkele beweging herhaalde en met steeds nieuwe vuurtongen danste.