- I, Daniel Blake
Het knaagt het de hele tijd: zou dit ook bij ons zo kunnen gaan? Misschien weten vooral verzekerings- en bedrijfsartsen het antwoord…..
Humor, warmte en wanhoop gaan hand in hand en maken van I, Daniel Blake een oprechte, emotionele en uiterst innemende film
De 59-jarige Daniel Blake verdient als timmerman zijn brood. Tot hij een hartaanval krijgt en voor het eerst van zijn leven een beroep op straat moet doen.
Hij probeert zich een weg te banen door het onpersoonlijke en bureaucratische uitkeringssysteem. Daarbij ontmoet hij de alleenstaande moeder Katie en haar twee kinderen. Ze steunen elkaar en vinden samen hun waardigheid terug…
Ook deze film kenmerkt zich door het handelsmerk van vrijwel alle films die de 80-jarige Britse filmmaker Ken Loach heeft gemaakt: zijn sociale geëngageerdheid. Loach is zeer begaan met het lot van de minderbedeelden. Hij is ouderwets links en is daar trots op.
De film van Loach kent twee kanten: de levensechte schildering van de onderkant van de samenleving. De personages lijken zo weggelopen uit een documentaire en je sluit ze in je hart; aan de andere kant is de film soms wat pamflettistisch: het is een aanklacht en daarom vergroten Loach en zijn scenarist Paul Laverty de problemen enigszins uit.
Verruim de horizon 