Uit dat wat zelf zonder vorm is, komt dat wat vorm heeft tevoorschijn. In dat wat zelf zonder vorm is, lost dat wat wel vorm heeft, uiteindelijk weer op. Dat wat zelf zonder vorm is maar, het komen en gaan van alle vormen onvoorwaardelijk ondersteunt, dat kan alleen liefde zijn. Vormloze liefde.

Liefde is dat wat is, vóór alle vormen. Vóórdat er iets verschijnt, vóórdat er wat gebeurt, vóórdat er een gedachte opkomt en vóórdat adem je borst vult.

En liefde is dat wat is, ná alle vormen. Ná alle verschijnselen, ná alles wat gebeurd is, ná al het denken en nádat je uitademing tot rust komt.

En tegelijkertijd is liefde in dat alles, in al die ontelbare vormen, in al die onnoembare verschijnselen, in al die oneindig vele gebeurtenissen, in al die talrijke gedachten en in iedere ademhaling.

Liefde is allesomvattend. En die alles omvattendheid ben jij. Altijd en onder alle omstandigheden.

Leo Kaniok – maart 2024