Ben jij er klaar voor?

Een groot boeddhistisch meester had zijn leerlingen bijna zeventig jaar lang onderwezen. Toen hij honderd was zei hij op een dag: “Over zeven dagen ga ik sterven.” Dus verzamelden duizenden van zijn leerlingen zich voor zijn laatste bijeenkomst, om hem nog eenmaal te zien. Voordat de oude man zijn ogen sloot en in zichzelf oploste, vroeg hij hun: “Wil iemand mij vergezellen? Als iemand nu vrijheid en verlichting, wil, hoeft hij alleen maar zijn hand op te steken, dat is genoeg.” De mensen wisten dat hij een man van zijn woord was en geen grapjes maakte. Iedereen begon elkaar aan te kijken – duizenden mensen, maar niet één hand ging omhoog. Tenslotte ging er een man staan en zei: “Begrijpt u me alstublieft niet verkeerd. Ik wil u nu, op dit moment, niet vergezellen omdat ik nog heel veel te doen heb. Ik moet nog heel veel dingen afmaken en doormaken. Ik wil ook nog heel veel dingen meemaken en ik heb nog een hoop dingen op te lossen. Op dit moment ben ik er nog niet klaar voor, maar op een dag, later, zou ik graag verlicht willen worden. U heeft niet lang meer op deze aarde, misschien heeft u nog een goede hint voor me.”

De meester had zijn hele leven, tachtig jaar lang, goede hints gegeven, hij had boeken vol geschreven over vrijheid, hij had er lezingen over gehouden en meditaties geleid. En nog wilden de mensen dat er iets over gezegd werd zodat ze de toekomst konden uitstellen, er plannen voor konden maken en vrijheid konden overdenken.

Dit was echter het moment, maar niemand was er klaar voor, de mensen waren nog te zeer in beslag genomen door zichzelf en de wereld.

Het moment voor vrijheid is altijd nu